Właśnie zakończył się III
sezon "The Killing", który jest amerykańską wersją popularnej, duńskiej
serii "Forbrydelsen". Jest to jeden z moich ulubionych seriali, ale
niestety czytam same niekorzystne opinie na temat tej serii, za sprawą
słabej oglądalności (premierę sezonu zobaczyło 1,8 mln Amerykanów, ale
finał już tylko 1,5 mln, czyli tylko trochę więcej niż finał 2. sezonu).
W związku z tym stacja AMC chce zrezygnować
z kontynuacji, tym razem ostatecznie.
Mi jednak wciąż on się podoba i moja recenzja będzie pozytywna. Jest coś takiego w duecie Linden i Holder, że przy pierwszym spotkaniu z nimi zyskali moją sympatię, choć oboje nie należą do osób, które na nią zasługują przy pierwszym spotkaniu. Poza tym zachowany jest mroczny, mokry i tajemniczy klimat Seattle, gdzie rozgrywa się akcja wszystkich trzech serii.
Sezon III rozpoczyna się rok po zakończeniu dochodzenia w sprawie zabójstwa młodej dziewczyny, której dotyczył sezon I i II. Ponoć inspiracją do tej serii była książka fotograficzna "Streetwise" autorstwa Mary Ellen Mark, która zawarła na jej stronach fotografie nastoletnich uciekinierów w Seattle.
Sarah Linden (Mireille Enos) nie jest już detektywem, prowadzi spokojne życie z daleka od mrocznego świata morderstw. Ma chłopaka, a swoje zarówno prywatne jak i zawodowe życie próbuje ułożyć w Vashon Island. Być może jest nawet szczęśliwa, przestała palić, lecz jej sytuacja rodzinna w dalszym ciągu nie uległa poprawie. Jej syn – Jack, postanowił opuścić zaniedbującą go matkę i zamieszkać z ojcem w Chicago. Natomiast Stephen Holder (Joel Kinnaman), serialowy partner Linden, w jego życiu wiele rzeczy uległo zmianie. Pracuje z nowym partnerem, a ukochaną bluzę z kapturem porzucił na rzecz stylowego garnituru. Spotyka się z zastępczynią prokuratora okręgowego oraz przygotowuje do egzaminów na sierżanta. Prowadząc dochodzenie dotyczące zbiegłej dziewczyny odkrywa makabryczny ciąg morderstw. Sprawa prowadzi do jednego z pierwszych dochodzeń Linden – tego samego, które wpędziło ją w problemy zdrowotne i zmusiło do pobytu w szpitalu psychiatrycznym. Tym samym Linden wraca do gry, próbując rozwiązać sprawę dobrze kamuflującego się mordercy, którego jak się okazuje, doskonale zna.
Mi jednak wciąż on się podoba i moja recenzja będzie pozytywna. Jest coś takiego w duecie Linden i Holder, że przy pierwszym spotkaniu z nimi zyskali moją sympatię, choć oboje nie należą do osób, które na nią zasługują przy pierwszym spotkaniu. Poza tym zachowany jest mroczny, mokry i tajemniczy klimat Seattle, gdzie rozgrywa się akcja wszystkich trzech serii.
Sezon III rozpoczyna się rok po zakończeniu dochodzenia w sprawie zabójstwa młodej dziewczyny, której dotyczył sezon I i II. Ponoć inspiracją do tej serii była książka fotograficzna "Streetwise" autorstwa Mary Ellen Mark, która zawarła na jej stronach fotografie nastoletnich uciekinierów w Seattle.
Sarah Linden (Mireille Enos) nie jest już detektywem, prowadzi spokojne życie z daleka od mrocznego świata morderstw. Ma chłopaka, a swoje zarówno prywatne jak i zawodowe życie próbuje ułożyć w Vashon Island. Być może jest nawet szczęśliwa, przestała palić, lecz jej sytuacja rodzinna w dalszym ciągu nie uległa poprawie. Jej syn – Jack, postanowił opuścić zaniedbującą go matkę i zamieszkać z ojcem w Chicago. Natomiast Stephen Holder (Joel Kinnaman), serialowy partner Linden, w jego życiu wiele rzeczy uległo zmianie. Pracuje z nowym partnerem, a ukochaną bluzę z kapturem porzucił na rzecz stylowego garnituru. Spotyka się z zastępczynią prokuratora okręgowego oraz przygotowuje do egzaminów na sierżanta. Prowadząc dochodzenie dotyczące zbiegłej dziewczyny odkrywa makabryczny ciąg morderstw. Sprawa prowadzi do jednego z pierwszych dochodzeń Linden – tego samego, które wpędziło ją w problemy zdrowotne i zmusiło do pobytu w szpitalu psychiatrycznym. Tym samym Linden wraca do gry, próbując rozwiązać sprawę dobrze kamuflującego się mordercy, którego jak się okazuje, doskonale zna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz